Oblomov

Oblomov, tipki Don Kisot ve Godot'yu Beklerken gibi, ünü yazarini asmis romanlardandir. Oblomov sadece bir roman kahramani degil, bir kavramdir. O, ataletin, aylakligin, tembelligin, üsengeçligin, hayalciligin, uykuculugun cisimlesmis halidir.Yataginda hayal kurarak uyuklamaktan baska bir emeli olmayan Oblomov'un, önce tasinma derdiyle bogusmak, sonra çiftligini denetlemek zorunda kalmakla altüst olan dünyasi, esine az rastlanir bir mizahla anlatilir.

Her biri unutulmaz birer kahraman olan Zahar, Stoltz ve Olga, Oblomov'u tek karakter etrafinda örülen bir roman olmaktan çikararak, bir dönem romani kilar. Aristokrat yetistirme tarzinin kanatlarini yoldugu Oblomov'un yani sira, en az efendisi kadar tembel olan Zahar ile, tek meselesinin aristokrasi olmadigini ifade eder Gonçarov. Stoltz ile “kapitalist isadami” resmedilirken; akilli, merakli, ince ruhlu Olga ile modern Rus kadininin müjdesi veriliyor gibidir.

Oblomov, çok boyutlu, ince ayrinti ve sembollerle, psikolojik analizlerle dolu destansi bir romandir, onu sadece toprak aristokrasisinin tembelligini, asalakligini anlatan bir kitap olarak görmek eseri eksik anlamak olur. Bu büyük eser, Rus insaninin ulusal mizacini, genlerine islemis özelliklerini gün isigina çikarmakta, Rus topragindan evrensellige uzanmaktadir...

“Oblomov, muazzam bir sey! Çoktan beri böylesi görülmedi... Oblomov'un yakaladigi basari tesadüfi, gelip geçici cinsten degil, saglam, esasli, kalici bir basaridir.”

- Lev Tolstoy

“Dünyada tek bir Rus kaldigi sürece Oblomov hatirlanacaktir.”

- Ivan Turgenyev