Tahran'ın Kırmızı Sirenleri

Ve iyi kalpli bir dev gelip kurtardi sehirdeki insanlari...” Böyle biterdi tüm masallar Tahran'da...
Vatan hasreti çekmemis insanlara anlatmasi en zor duygudur “yurt özlemi”. Bunu bizzat yasayan Shahzadeh N. Igual, önce Islam Devrimi, ardindan Iran-Irak Savasi derken Türkiye'ye siginmak zorunda kalan Iranli bir ailenin gerçek yasam öyküsünü kaleme aldi. 1979 yilinda degisen rejimle ters düsünenlerin ve yeni sisteme direnemeyen bir kitlenin gitmekten gayri hiçbir çaresi yoktu. Tutuklanip, hapsedilen ya da öldürülenlerin disindakiler ya kaçtilar ya sürüldüler. Yasemin kokulu, kocaman bir anneanne evinden, hiç bilinmedik yabanci diyarlara göç eden ailelerden birinin kizi da, Izmir'de “klorak, boyoz, çigdem” demeyi, MFÖ sarkilarini ve Tuna Hus'un sesinden Türkçeyi ögrenecekti. Tahran'in Kirmizi Sirenleri, Iran'in en saygin ailelerinden birinin, devrim ve savasin ardindan yasadigi aciyi ama her seye ragmen birbirlerine olan bagliliklarini anlatan sevgi ve hüzünle bezenmis bir roman.