Bitirgen

Keske kalksaymisim.O zaman babam çarsaftaki kani görüp, “Batirmis yatagi, al su kizi buradan,” diyemezdi. Donumdaki kanabaka baka öyle agladim ki, annem sabah sabah “Anirma,” diyerek bir tokat atti. Bir daha onun killi suratina bakarsam ne olayim. Ablam da yanima gelip, “Aglama salak ben de hastalandim, artik her ay hastalanacaksin,” dedi. “Ben hasta degilim yalan söylüyorsun,” deyince; “Tabii sen kraliçesin, kraliçeler hastalanmaz, kiçimin kraliçesi,” dedi. Pis pis güldü gitti.Bitirgen bir büyüme hikâyesi. Küçük bir kiz çocugu, ergenlik arifesinde neler yasadigini anlatiyor. Nasil aklettigini, nasil dayak yedigini, nasil direndigini, küfrettigini, kabullenmedigini, anlamaya çalistigini mirildaniyor. Sütütyen dümütyen daladami bülütyen diyor Hokucuk’a. Bülent abiyi, Müjde ablayi, Firat Bey’i, anarsitleri, öpüsürken gözlerini kapatanlari, aksam evde yemegi hazir isteyenleri kim hikâyelestirebilir ki zaten...Figen Sakaci, Pala Hayriye’nin evveliyatini resmediyor, Bitirgen’le hikâyenin basina dönüyor.