Geç Kalmış Ölü

Ayhan, Zafer’i ariyor. Issizligin Ortasinda romaninin ertesindeyiz. Iskenderun gibi büyülü bir sehirde. Ayhan, yine hatirliyor, intiharidüsünüyor, arkadasini soruyor. Gece, günbegün koyulasiyor. Devrime inananlar ve inanir gibi görünenler. Parayi konusanlar,magluplar ve debelenenler. Nemli gözlü kadinlar, türlü hoyratliklar, hayatin bitmez tükenmez pisligi…Mehmet Eroglu, devrimcilerin büyük romanini anlatmayi sürdürüyor. Kaderini, memleketin kaderiyle bir gören, hayatini ancak ve sadece kurtaricilikla anlamlandiran devrimciler...Geç Kalmis Ölü, 1985 yilinda Madarali Ödülü’nü ve Orhan Kemal Armagani’ni kazanan bir roman.Geç Kalmis ÖlüSonun baslangici! Bu basmakalip, ama trajik olmaya özenmis benzetmeye sessizce gülüyorum. Trajik olmak; eski huyum. Yine de her seyin bir baslangici ve sonu olmali. Sonun baslangici, Ankara’dan ayrilmam. Sonun sonu ise, bu sabaha karsi, saat beste, Iskenderun’da bu otel odasinda noktalanacak..