Tavan

Bereketli bir edebiyat yasantisina son derece basarili eserler sigdiran ve Ermenice edebiyatin yasayan en önemli isimlerinden biri olarak kabul edilen Rober Haddeciyan, basyapiti olarak kabul edilen Tavan’da yatalak kalmis bir adamin dünyasina davet ediyor okuru. Hastanede tavani izlerken girisilen hayat muhasebesinin zaman ve mekân algisini nasil yeni bastan sekillendirdigine sahit oluyoruz. Bu yeni kurgunun yegâne pusulasiysa iç âlem oluyor. Serbest çagrisim ve bilinç akisi teknigine basvuran Tavan, bu özelligiyle evrensel konusunun yani sira türünün çagdas, eskimeyen bir klasigi olarak da dikkat çekiyor. Bir projektör misali kahramanin düsünce buhranlarina isik tutan bu zemin herkesi kendi benligiyle yüzlesmeye çagiriyor. Haddeciyan, bu romaninda, sinirli gibi görünen bir dünyanin ardinda yatan uçsuz bucaksiz bir âlemin kapilarini açarken, bireyin insasini da keskin bir analize tabi tutuyor.