Orbitor - Göz Kamaştırıcı

<p class="p2"><em>Victoria Caddesi denen derin vadi boğazının soğuğunda, karanlığında, mutsuzluğunda: “Öz-gür-lük! Öz-gür-lük!” diye haykırıyordu üç yüz genç insan, iki hafif zırhlı hiçbir uyarıda bulunmadan makineli tüfeklerle ilk kez ateş açtığında...</em></p> <p class="p3"><em>Göz Kamaştırıcı </em>alt başlığıyla yayımlanan <em>Orbitor</em>’un bu üçüncü cildi, “göz kamaştırarak, göz kamaştırarak…” diye sonlanıyor, Mircea C˘art˘arescu’nun içli ve çarpıcı anlatımıyla. Katmanları birbirine geçmiş “düş ve gerçek”, “geçmiş ve gelecek” sarmalındaki zihin oyunlarıyla yine çocukluğun dehlizlerinde yüzen cümleleri, anne-baba-çocuk özelinden apartmanlara, komşulara, Romanya’nın yoksul mahalle ve caddelerine ve en önemlisi de çocuk Mircea’nın gözünden koca bir evrene uzanıyor <em>Orbitor</em>. Romanya’nın tarihi gerçekliklerini insanlık ve evrenin geleceğiyle; çocukluğundan miras aldığı düş, hayal ve sanrılarını ise idealleriyle besleyip büyüten C˘art˘arescu, masum ve cüretkâr anlatımıyla derin, engin bir şiir fısıldıyor okurunun kulağına.</p> <p class="p4">Romanya’daki “medenileşme” sancılarına, evlerden apartmanlara uzanarak bir ülke panoraması çizen yazar, üçlemesinin bu son cildinde Çavuşesku’nun devrilmesi izleğini de söylemine alarak ilerliyor: C˘art˘arescu, kurmacanın hürlüğünden yararlandığı özgün betimlemeleri ve tek bir türe indirgenemeyecek zenginliğiyle <em>Orbitor</em>’u romansal bir hakikat zemine ulaştırıyor...</p>