İlyas Efendi

Bir küçücük kentin, umutlari, olanaklari, dünyasi küçük yüzlerce memurundan biriydi “Ilyas Efendi“... Istedigi, devlet kapisindan ekmek yemekti, oldu; bir odacik kiralik bir evdi, edindi. Isi kutsaldi kendince, memur babasindan tek miras kalan da bu duyguydu ona. Isini savsaklamadi, bir günden bir güne.. Çevresinde sevildi. Ya çevresi? Gününü dolduran is arkadaslari?.. Onlarla paylasti yüreginin gizlerini, olmazlarini, olurlarini. Onlar da birer “Ilyas Efendi“ydi gerçekte. Tek ayrimlari, olsa olsa ondan bir adim önde oluslariydi, yasta, iste deneyimde... Muzaffer Izgü’nün ustalikla kaleme aldigi bu güzel romani begenerek okuyacaksiniz. (Arka Kapak)