Kendime Gelmeye Gittim

Hayat türlü oyunlarla sinarken seni bir tarafin olmak zorunda; bana söz ver, sen kazanan tarafta olacaksin mutlaka. Onca seye gögüs gerip, onca zorluga baskaldirman ve tüm bunlarin yaninda hep güçlü olman gerekir. Hayir, zor degil! Yapilabilir... Ben inaniyorum sana; sen de inanacaksin sana. Sana yalan söyleyip, söz veremem, bu yolun sonu masallar ülkesi ve hayaller kadar güzel bir hayat seni bekliyor diyemem. Ama bir gün mutlu olacagini ve mutlulugun sana çok yakisacagini söylemeden geçemem. Aci bir burukluk vardir her zaman içinde. Bilirim, benim için ve içim de öyle... Ne kalabaliklar, ne sesler, neler ve kimler olursa olsun hayatinda hep bir yalnizlik “hissi” hatirlatir kendini “bazen” sana. Ve bazen o bazi zamanlar o kadar zor gelir ki sana, bazen ne yapacagini bilemezsin hayatta. “Bazen” diyerek “ara sira” gibi bir zaman diliminden söz edilir ama “bazen bazi seyler” öyle seyler hissettirir ki, “bazen” bir hissettigin bütün bir ömre denk gelir.