"Anneme ne diyebilirim? Teselli edecek hangi sözcükleri? Bak, bir aradayiz ya da bunlar da geçecek, hatta babam ölmedi ya. Üzülsem, söylemek istesem bile agzimdan böyle sözcükler çikmiyor. Sessizce öylece duruyor, burnunu çeken, az önce agladigi belli anneme bakiyorum. Niçin söyleyemiyorum? Çünkü haberi aldigimdan beri içimde bambaska bir his ya da sezgi tasiyorum. Sanki asil olay bu degil, asil olay basimiza çok önce geldi. Annem yanlis yere agliyor, ben yanlis bir seye üzülüyorum. Babamsa simdikinin yaninda çok ufak kaldigi çok daha büyük bir yanlisliktan dolayi hapiste. Acilar zamaninda asil bu olay için çekilmeliydi, tüm teselli sözcüklerimiz zamaninda onun için söylenmeliydi. Söylenmedi, acisi çekilmedi. Söylenmemislige, acisi çekilmemislige mahkûm oldu. Hangi olay bu, ne zaman oldu? Bilmiyorum, tek bildigim simdi bütün teselli sözcüklerini anlamsiz, bos, saçma kiliyor"
Bir Dava Ayhan Geçgin’in besinci romani.
YAZAR HAKKINDA: 1970 Istanbul dogumlu. ODTÜ Felsefe bölümünü bitirdi. Ilk romani Kenarda 2003’te yayimlandi. Diger kitaplari Gençlik Düsü (2006), Son Adim (2011) ve Uzun Yürüyüs (2015). Istanbul’da yasiyor.
Güvenli Ödeme
Hızlı Teslimat
Kolay İade