Afet

‘‘Neye kizdigimi tam olarak bIlemIyordum. Öfkeliydim, çünkü annem kendini onun yüzünden öldürmüstü. Öfkeliydim, çünkü aIlemIz dagilmisti. Öfkeliydim, çünkü bizi yalniz biraktigi için anneme yöneltemedigim öfkeyi de ona yüklüyordum. Peki ama bütün suç babamin olabilir miydi? Bilmiyorum. Sonuçta bu karisik denklemin bir sadelestirmesi olarak çarpip bölüp topladigim bütün öfkeyi, önceden tanimadigim birine, Afet'e yüklemek kolayima gelmisti.''

Mehmet Anil'in sira disi anlatilarindan biri daha. Afet, yirmi yil sonrasinin romani. Ama yalnizca hikâyenin kahramani olan Muzo'nun degil, güzel, hüzünlü ve darmadagin ülkemizin de öyküsü… Bu öyküyü bize, babasini arayan Muzo anlatiyor. Önümüzdeki yillarda gelisecek sektörlerden birinde, orta ölçekli bir dilencilik sirketinde çalisan Muzo. Ama onu asil büyüleyecek ve tüm hikâyeyi ele geçIrecek kisi femme fatale Afet… Son satirina kadar merakla okuyacaginiz bir roman.