Almayer'in Sırça Köşkü

Denizasiri küçük bir sömürge adasinin el degmemis ve yabani atmosferinde saplanti, hirs, kistirilmislik ve çikarci hesaplarla dolu günlerin orta yerinde Almayer’in “Sirça Köskü” tüm heybetiyle durur. Bu kösk, içinde yasamanin gerçeklesmeyen bir hayal oldugu gösterisli bir ev midir? Damarlari yakip kavuran bir zehir, yani altin saplantisi mi? Yoksa küstah Almayer’in, o çok sevdigi kizi Nina’nin kötücül annesi ve onun yerli akrabalarina karsi duydugu küçümseme mi?

Joseph Conrad’in ilk romani Almayer’in Sirça Köskü’nde, Hollandali bir tüccarin zenginlik hülyalari ve kizinin gelecegine dair planlari kendi hirs ve önyargilarinin agirligi altinda çatirdarken, kisisel trajedisi karanlik bir sömürgecilik ve irkçilik anlatisiyla güçlü bir tarihsel arka plan esliginde iç içe geçiyor.

Muhtesem tasvirleriyle okuru uzak ve egzotik diyarlara götürüp yogun ve zengin üslubuyla her cümlesinde birer hikâye anlatan Conrad, satir aralarinda isledigi ihanet, soyutlanmislik, kültürel asimilasyon gibi temalarin yani sira Borneo nehirlerinden akan insani zaaflari Almayer’in hayalperest ve tutkulu kalbine sapliyor.