Kıpırdamıyoruz

“Büyüdüm.

Zehirli bir irmakti zaman. Bizi kendine, kendini suskunluga sürükledi.”

O yaz sonu kent kiyamet söylentileriyle uyandi güne. Isaretler bir bir çikiyordu ya da öyle olduguna inanmayi istiyordu bazilari. Sokakta alamünit fotograf çeken Settar, kenti çalkalayan o dört günde, hesapta olmayan bir gönül hikâyesine savrulacak, hayati boyunca ondan saklanan sirlar yumagini çözmek zorunda kalacakti. Bir insanin kendisi hakkinda bildigi en temel seyler yanlis olabilir mi?

Peki böyle bir durumda hatiralarin içerigi de degisir mi? Settar’in bir seyleri degistirecek zamani var miydi? Dört gün sonraki mahsere hazirlanan kent ahalisi ibadethaneleri ve meyhaneleri doldurmusken, sirlari dökülmüs bir hayati yeniden biçimlendirmek mümkün müydü? Istanbul tarihinde kaydedilmemis o dört günlük mahserin sarsici öyküsüdür Kipirdamiyoruz. Bir halkin yasadigi altüst olusun kiyisinda kendi hayatina tutunmaya çalisan karakterin öyküsüdür. Askin dogasini anlama çabasidir. Askin “her seye ragmen” oldugunun siiridir Kipirdamiyoruz.

Fotografa dönüsen bir dünyanin kuytularinda gezinerek onun gizemlerini çözen saf bir çocugun destansi hikâyesidir. Bu romani okuduktan sonra kötülük ile iyiligi yeniden tanimlamak zorunda kalacaksiniz. Kipirdamiyoruz içimizde kipirtisiz kalan, suskun isyanin sesi olacak.