Son Dönem Klasik Şairlerden Baha Ve Şiirleri

19. asir klasik Türk siiri ve sairleri üzerine yapilan çalismalar, önceki asirlar göz önüne alindiginda daha azdir denilebilir. Hâlbuki Osmanli'nin dagilmaya basladigi bu devirde de belki 18. asirdaki kadar olmasa bile birçok sair yetismistir. Sadece 1839-1928 yillari arasinda basilan siir kitaplarinin 1000 civarinda oldugu düsünülürse bu dönemdeki edebî verimin boyutlari daha iyi anlasilacaktir. Bu eserlerden önemli bir kismi klasik siiri devam ettiren, en azindan içinde bu üslupla
yazilmis siirler barindiran eserlerdir. Günümüze zaman itibariyla oldukça yakin olan bu devre ait eserlerin ve sairlerin, yapilan çalismalarin azligina bakilarak, göz ardi edildigi söylenebilir. Bu dönem eserleri ve müelliflerini konu alacak çalismalar, klasik siirin son yillarindaki durumunu anlamak bakimindan önemli olacaktir. Elinizdeki çalisma 19. asir klasik Türk siirinin anlasilmasi yolunda simdiye kadar yapilan çalismalara küçük bir katki saglama niyetiyle hazirlanmistir. Ele alinan eser, 1845-1917 yillari arasinda yasamis olan Bahâ'nin Ufak Mecmû'a-i Si'r adli siir kitabidir.