Mağcan Cumabayoğlu Şiirleri

Bu kitap, büyük Türk sairi Magcan Cumabayoglu’nun 1923’te Taskent’te Arap harfleriyle nesredilen ve o zamana kadar yazdigi siirlerin tamamina yakinini içeren Magcan Cumabayef Öleñderi adli kitabinin tertibi degistirilmeden Latin harflerine ve mensur olarak Türkiye Türkçesine aktarilmis siirlerinden olusmaktadir. 159 siirin yer aldigi eser, büyük Türkçü sairin kendisi hayattayken nesredilen son kitabidir.

Her zaman milliyetçi faaliyetlerin içinde bulunan Magcan, muhtelif zamanlarda Sovyet rejimi tarafindan itham edilmis, 1935 yilinda, alti yillik bir hapis hayatini takiben, Maksim Gorki’nin girisimiyle kurtarilmis; fakat 30 Aralik 1937’de Almati’da tutuklanisindan sonra bir daha kendisinden haber alinamamistir. Stalinist terörün kurbani olan Magcan’in eserlerinin okunmasi, bulundurulmasi, yayimlanmasi, hatta adinin kitaplar ve yazilarda geçmesi 1929 yilindan itibaren Sovyetler Birligi Komünist Partisi tarafindan yasaklanmis, bu yasak 1988 yili sonlarina kadar devam etmistir.

Simdi onun gerek lirik gerek Türkistan ve Türklük sevgisiyle sahlanan destansi diline tekrar kulak vermenin zamanidir:

“Altin anamiz olan yüksek Altay Daglari hatirda yok; kahraman hanlar, büyük adamlar unutuldu. Birlik, cemiyet, yigitlik, gayret, baht ve namus… Ne varsa hepsini kötü kader yok etti. Altin devirden paha biçilmez bir isaret olarak, isikli bir yildiz olan ata dilim, sen kaldin. Okunup yazilmasan da eski ve zengin olan dilim! Temiz, derin, keskin, güçlü ve genis dilim! Sen, dagilmis Türk çocuklarini mübarek elinle bagrina çekebilirsin!”