Anthropomorphus

Geçti o dem
Som zaman simsekleriyle yalnizliklardan
Ve meclis-i mey pürhurus idi.
Sagâr yikildi belki
Köpüklü dalgasina gri sularin
Ki gözler kulkul-i mînâya gûs idi.
Müstagrak-i tecellî-î hüsn olup / âtes rûhâna
Bir bulut döküldü soyut renklerine umarsizligin
Artik çoktan beri yitirilmis bir aksamdi gül
Ki çamurlu sokaklarda bezm-i kadeh sûlepûs idi.
Oysa sonsuz ufuklarda görmüstüm
Titresen ölümünü
Can çekisen imgelerle bir agaaz-i dâstânin

Ve büyük mavilikten yola çiktim
Ne lucien ne madame de bargeton
Ne gentile ne de hizmetçi kiz albertine
Bu yolculukta olup bitenlerden
Asla sözetmediler.