Türk Siyasetinde Sivil Asker İlişkileri 27 Mayıs,12 Mart,12 Eylül Ve Sonrası

Askeri darbeler bir boslukta ortaya çikmadi. Türk modernlesme hareketinin ordu üzerindeki tesirinin yarattigi kurumsal kimligin cumhuriyete devri neticesinde, ordu da onlarca yil içinde degisti ve dönüstü.27 Mayis da,12 Mart da,12 Eylül de, bu degisim ve dönüsümün farkli yüzleridir. Cumhuriyetin kurucu kadrosunun en önemli kesimini içinden çikaran ordunun 27 Mayis 1960,12 Mart 1971 ve 12 Eylül 1980'de yaptigi müdahaleler sebep ve sonuçlarinin farkliligina ragmen ortak bir kurumsal refleksin eseridirler. Ordu tüm bu girisimlerinin gerekçesini, son tahlilde vatanin birlik ve selametinin yeniden tesisi argümanina dayandirmaktadir. Aslinda bu gerekçeyi görüntüde hakli çikaracak olay ve gelismelerin var oldugu rahatlikla gözlemlenebilmektedir. 27 Mayis öncesindeki siyasi gerilim,12 Mart dönemindeki kimi terör hadiseleri ve nihayet 12 Eylül öncesi Türkiye'sinde yogunlugunu gittiçe arttiran tedhis hareketleri gibi. Yine de olaylar, geriye dogru gidilip ayrintilariyla analiz edildiginde darbelerin, dönemin siyasi bunalimlarinin çözümsüzlüge dogru gittigi evrede degil, tersine bunalimi asma yönünde gerçekçi çözümlere yaklasildigi, toplumun kendi dinamigini harekete geçirerek çözümler üretme arifesine girdigi anda meydana geldigi görülüyor. Darbe, bir anlamda böylesine yararli bir sürece ket vurmak amaciyla yapiliyor. 27 Mayis'ta,12 Mart'ta ve nihayet 12 Eylül'de bunalim tam asilacakken, ordu eliyle demokrasiye, yine rayindan çikan demokrasiyi yeniden rayina oturtmak adina paydos deniyor.