Hasan Sabbah Ölümsüz

Iftiranin kor demirleriyle dövülüp... Nefretin soguk suyunda yikanmis…

Ve... Adi kirletilmis bir adam!

Rüzgârin savurdugu kum tanelerinde acimasiz dillere düsen... Öfkenin ruhu arsiz sarmasik gibi sardigi, sahte sözlerin büyüttügü…

Korkunun ete sindigi... Ve... Yalanin gerçegi yendigi zamanlar!

Oysa... Yag gibidir hakikat!

Suyun içindedir de dagilmaz. Bir gün her sey bilinir olur!