Tasavvufun Esasları

15. yüzyilda yasayan Magribli Sâzelî seyhi Seyh Ahmed Zerrûk’a ait olan “Tasavvufun Esaslari” tasavvuf hakkinda birçok kavramin zihnimizde berraklasmasini saglarken ayni zamanda sufiler ve sufilik iddiasinda bulunan kimselerin birbirinden ayri ele alinmasinin gerekliligini vurgulamaktadir. Sufiligin bir iddia degil yasam ve pratik oldugunu, bunun da fikhî kurallara uyarak Islâm’in dogru bir sekilde yasanmasiyla gerçeklesecegini bir çok esasta tekrarlamaktadir. Sûfîligi yaninda fikihçi olmasiyla fikih-tasavvuf iliskisini açik ve net ortaya koyan Seyh Ahmed Zerrûk ayni zamanda Islâmî ilimler olan akaid, fikih ve tasavvufun birbirinden ayrilmaz bir bütün oldugunu islemektedir.
Geç dönem sufilerinden olmasindan dolayi kendisinden önceki tasavvuf literatürüne de hâkim olan Seyh Zerrûk, neredeyse tasavvuf ilminin bütün meselelerini 225 esasta inceleyerek özetlemistir.
Tasavvufun Esaslari tasavvufu kaide ve esaslar seklinde ele alan ve sistematik bir bütünlük içinde sunan sahasindaki tek eserdir.