Ruhbilimin Öncüleri

Çagdas ruhbilimin temelinde üç yüzyildan daha uzun bir sürelik arastirma ve kurgu birikimi yatmaktadir-her zaman özgün, sik sik gözüpek, zaman zaman yanlis. Bu kitap Descartes’tan Skinner’e hayranlik verici bir bireyler galerisi içinden bu saygin bilimin evrimini izlemektedir. Öncülerden kimileri kili kirk yaran deneycilerdi-Hermann Helmholtz’u düsünün. ki genç yasta sinir dürtüsünün hizini ölçebilen bir alet gelistirmis ve bundan birkaç yil sonra insan görüsünün dogasi üzerine dikkate deger bir arastirmalar dizisine girismisti. Ya da Ivan Pavlov’u, ki sindirim fizyolojisi alanindaki anitsal çalismalari kosullu tepkenin bulunusuna ve çagdas davranisçiligin kurulusuna götürmüstü. Ya da Sigmund Freud’u, ki nörolojik bir an modeli gelistirme düsüncesiyle baslamis ve çok geçmeden ruh çözümleme pankarti altinda eksiksiz bir anliksal devrim baslatmisti. Burada ünleri ömür sürelerini asmayi basaramayan baskalari da vardir. Bunlardan biri olan Franz Anton Mesmer hastalarini içine manyetize demir parçaciklari atilmis bir havuzda oturtarak kitle sagaltimina girismis bir hipnotizmaciydi. Hayvan manyetizmasi kavramindan geriye kalan tek sey bir sözcüktür: mesmerizm. Bu diri yorumda, çagdas ruhbilimin öncülerinin çalismalarinin isigi altinda görülen ruhbilim tarihi dolaysizca ve heyecan vererek sekillenmektedir. Bu özsel arkatasari saglayarak, “Ruhbilimin Öncüleri“ tüm ölçün ruhbilim derslerine degerli bir ek olmaktadir. (Arka Kapak)