Evvel

Uykuyla uyanıklık arasında

çekirdeksiz nar gibi geldin birden bire

bu çarpan hangi saatin hızıdır

her şey sen oluyorsun birden bire

insan kime gitmeli tükenince

ocağında yükselirken bacalar birden bire

üç kadın aydınlık bir sofrada oturmuş

bir damla suya dönüyorlar düşümde birden bire

yürüyordum bir gün ikiz gibi sokakta

bende bir olmuşuz seninle birden bire

tebeşir çocuklar gibi çınçın ağızlı

çemberler içinden ateşler çıkıyor birden bire

biz ki uyumamışız hiç toprağın içinde

duyulmaz bir yıkılış birden bire

su nergisleri üstünde erciyes gölgesi

ah omzumdan kuşlar fırlıyor birden bire

düşündüm de en büyük hayret senmişsin

yoluna başımı . koymuşum birden bire