Fatih Harbiye

Darülelhan'in (Konservatuvarin) alaturka kisminda ud egitimi alan Neriman, mensup olmakla iftihar ettigi Dogu kültürünü çok seven babasi Faiz Bey'le on bes yasindan beri Fatih semtinde oturmaktadir. Yine bu semtte ta­nistigi, babasina çok benzeyen ve Darülelhan'da kemençe egitimi alan Sinasi ile yedi yildir nisanli­dir. Bütün mahalle, tahammül sinirlarini zorlayan bu nisanlilik iliskisinin evlilikle bitmesini beklemektedir. Ancak Neriman'in Darülelhan'da tanistigi Macit, onun içinde yer etmis Batili bir hayat yasama istegini uyandirir. Neriman, Beyoglu'nda, Harbiye'de yasanan isiltili hayat tarzina imrenerek yasadigi muhitten, evlerinden, babasin­dan, Sinasi'den ve hatta doguyu temsil ettigini düsündügü kedisinden bile nefret etmeye baslar. Tramvay yoluyla birbirine baglanan ama birbiriyle bagdasmasi mümkün olmayan iki semt, Fatih ve Harbiye, ayni cografyada yasanan bir kültür ve zihin geriliminin cepheleridir. Türk edebiyatinin en üretken kalemi Peyami Safa, televizyon dizilerine de konu olan Fatih-Harbiye romaninda toplumumuzun yasadigi asrîlesme (çagdaslasma) sancilarina esyalar, sahislar, kurumlar ve mekânlar üzerinden ayna tutmaktadir.