İskendername

Sekiz bin beyitten olusan Iskendername mesnevisi Türk edebiyatinda kaleme alinan ilk Iskender romanidir.1390 yilinda yazilarak Yildirim Beyazit'in oglu Emir Süleyman'a sunulmustur. Eser, Makedonyali Iskender'in hayatini, girdigi savaslari, asklarini ve ölümsüzlük suyuna kavusma ugruna verdigi mücadeleyi konu edinse de, Büyük Iskender'in gerçek yasami ile mesnevide anlatildigi sekli arasinda büyük farklar göze çarpar.Iskendername, bir hayat hikayesi olmasinin ötesinde eski Iran tarihi, peygamberler tarihi, Islam tarihi, Osmanli tarihi, ahlak felsefesi, varlik felsefesi, astronomi, astroloji ve tip gibi disiplinlerle de iliski kurar. Ahmedî, bu anlamda Iskendermame'de üç ayri kisilige üç ayri sembol yüklemis, Aristo ile akli, Iskender ile ruhu, Dârâ ile insan nefsini sembolize etmistir.