On Üç Günün Mektupları

Düsünüyorum da ask sözcügünü de biraz eksik bulu­yorum su senlen ben arasindaki iliskiye. Daha büyük, daha saglam bu bizimki. Ask onun içinde sadece bir kisim galiba. Ötesinde askla birlikte, ama yer yer, zaman zaman onu asan baska duygular, baska esriklikler, baska bas dönmeleri de var bizde. Seni seviyorum; ve senin için her seyim. Beni sevi­yorsun; ve benim için her seysin. Bir insan için su kisa hayat­ta bundan daha büyük ne olabilir ki.
Cemal Süreya, Temmuz 1972’de Okmeydani SSK Hastanesi’ne yatan esi Zuhal Tekkanat’a hastanede kaldigi on üç gün boyunca mektuplar yazmisti. Zuhal’e ve ogullari Memo’ya olan sevgisini, hayallerini ve özlemlerini, mutluluk ve kaygilarini anlattigi, siirinden tanidigimiz içtenlikle kaleme alinmis bu mektuplar, Süreya’nin ölümünün ardindan Erdal Öz’ün sunumuyla kitaplastirildi. Kitabin ikinci kismini olusturan 1967-1978 tarihli mektuplarla birlikte On Üç Günün Mektuplari, bir büyük askin sevda sözleriyle bezeli tanikligi ve tarihçesi.