İmparatorluğun En Uzun Yüzyılı

Öncesiyle, Sonrasiyla, Detaylariyla En Kritik Dönem: Tanzimat...

“Osmanli modernlesmesi otokratik bir modernlesmesidir, iç ve dis gelismeler, hayatinin son kirk yilinda imparatorlugu bu otokratik modernlesmeden anayasal bir monarsiye kadar sürükledi, imparatorluk genç Cumhuriyete parlamento, siyasal parti kadrolari, basin gibi siyasal kurumlari miras birakti. Cumhuriyetin tabipleri, fen adamlari hukukçu, tarihçi ve filologlari son devrin Osmanli aydin kadrolarindan çikti. Cumhuriyet ilk anda egitim sistemini, üniversiteyi, yönetim örgütünü, mali sistemini imparatorluktan miras aldi. Cumhuriyet devrimcileri bir orta çag toplumuyla degil, son asrini modernlesme sancilari ile geçiren imparatorlugun kalintisi bir toplumla yola çiktilar. Cumhuriyetin radikalizmini kamçilayan ögelerden biri de yeterince radikal olamayan Osmanli modernlesmesidir.

Bugünkü Türkiye'nin siyasal-sosyal kurumlarindaki saglamlik ve zaafin bilinmesi, son devir Osmanli modernlesme tarihini iyi anlamakla mümkündür.

19. yüzyil bütün Osmanli camiasinin en hareketli, en sancili, yorucu, uzun bir asridir; gelecegi hazirlayan en önemli olaylar ve kurumlar bu asrin tarihini olusturur.”

Ilber Ortayli

19. yüzyilda Osmanli Imparatorlugu'nda modernlesme sürecini, siyasi, toplumsal ve kültürel degisiklikleri ele alan Ilber Ortayli'nin basyapiti gözden geçirilmis baskisiyla Kronik Kitap'ta. Arapça, Almanca, Yunanca gibi birçok dile çevrilen kitap son dönem Osmanli modernlesme tarihini ele aliyor.