12 İmam 14 Masum-u Pak

Muhammed Mustafa Hakk’a yürüdükten sonra İslam dünyasında çok büyük bir olay oldu ve hilafet aslında vilayet ani velayet meselesi ortaya çıktı. Bu meselede İmam Ali ve 11 oğlunun sabrı İslamı zedelememe çabaları canlarını bu uğurda  essizce verecek kadar vakurlukları bedenlerinin bu dünyadan  intikal etsede idaelleri halkın bağrında hiç solmadan yaşamış ve  dünya durdukça yaşayacaktır. İmam Ali zalimler karşısında ise sabırsız ve Natikül Kuran idi. Sıffın’da Kuran yapraklarını mızrağa takan hileye karşı savaşmayan askerlerine karşı ‘Ene Kuran’ Kuran Benim yani ben Kuran’ı Natık (Konuşan Kuran’ım) demiştir. Ancak ordusundan büyük bir bölüm ayrılıp Harici olmuş Kuran’a kılıç çekmeyiz demiş İmam Ali onlara ‘o kâğıt mürekkep’ demiş ve insanın  Kuran’ı kendinde yaşaması gerektiğini savunmuştu. Oğulları 11 İmam’da ömürleri boyu Yaşayan Kuran olmuşlar ve İnsanlık onları nuru ile ziyalanmış yani aydınlamış o aydınlık yolda insan hümanizmasını öğretmiştir. Kuran diyor ki: Ve biz istiyoruz ki, yeryüzünde ezilip horlananlara bağışta bulunalım, onları önderler yapalım, onları mirasçılar haline getirelim.1 Ebu Süfyan ve Muaviye önünde  İmam Ali Kasas Suresini işaret ettiği ilahi adalet hak hukuk  bayrağını taşıyordu. Çünkü İmam Ali’nin ruhunda Ebu Süfyan ve Muaviye’nin soy kibrini, servet düşkünlüğünü ve bunu elde etmek için yapmaktan çekinmeyecekleri zulmü göremezdiniz. İmam Ali ervet ve şöhret için yaşayan biri olmadı. Onun inancı, dünya hayatına dört elle sarılanların hoşuna gitmedi. Bu hoşnutsuzluk ise İmam Ali’nin, 11 Evladının ve dolayısı ile Peygamberin tüm soyunun kurban gitmasinin zemini hazırlanmış oldu.