Geçmiş Zaman Külleri

Sait Faik’i bulabileceginiz yerler bellidir: Meserret, Yedigün Gazetesi, Elit Pastanesi... Behçet Necatigil’in özenle sakladigi, Abidin Dino’nun resim sergisi davetiyesindeki adres söyledir: “Sait Faik, Orman Birahanesi, Beyoglu...”

Edebiyatçilarin bir dönem bulusma yeri olan Kadiköy Vagon Kahve’de Daglarca’nin masasina dökülenler. Cemal Süreya’nin buradan Hatay Restoran’a geçisine eslik edenler. Yasar Kemal’in kitap koklama aliskanligi ve mavi boncugu...

Çok genç yasta atildigi edebiyat dünyasinda edindigi dostlarini dostça anlatiyor Naim Tirali. Kimler yok ki dostlari arasinda: 40 ve 90’li yillar arasinda, edebiyatimizin belki de en önemli yarim yüzyilina sigan herkes. Sadece edebiyatçilar degil ressam, aktör, gazeteci portreleri...

Paris’te bulundugu yillarda da sanatçilarimizin Avrupa günlerinden yansimalari ve izlenimleri duru bir dille paylasirken bizleri bir dönemin tanikligina davet ediyor.

Edebiyatimizin dört büyügü ile dil, edebiyat ve edebiyatçilarin örgütlenmesi üzerine yaptigi söylesilerle döneme ait tartismalari ve yankilarini aktariyor.

Vatan Gazetesi sahibi oldugu yillarda Ahmet Emin Yalman ve Sevket Süreyya Aydemir arasindaki polemikten, tefrika romani için kendisine basvuran Ilhan Tarus’un mektubuna kadar pek çok belgeye de yer veriyor; Nezihe Meriç, Salim Sengil, Edip Cansever’in mutluluklarina, Salah Birsel’in bin bir yüzüne, Orhan Boran’in yükselisine ve daha nice olaya dair fisiltilara da.

Öykücülügümüzün mahir kaleminden damitilmis geçmis zaman küllerinin sicakligi asla yitip