Bir Gölgenin Ardından

Paul Auster, “Görünmeyen Adamin Portresi” isimli anlatisinda, bir Pazar sabahi erken saatte gelen telefonla babasinin ölüm haberini aldigi an onu anlatan bir kitap yazacagini bildigini söyler. Philip Roth ise Patrimony isimli kitabinda babasinin hastaligindan hareketle neredeyse birlikte geçirdikleri tüm yasami anlatir. Bense babami anlatacagim bir kitabi yazacagimi, hastalandigi ilk günden, hatta belki daha önceden, çocuklugumdan beri biliyordum.Babam, kitabimda kendisi için diledigim sekilde, uykusunda, huzurlu bir sekilde öldü. Önce kalp atislari yavasladi, vurularin aralari açildi, sonra siddetleri azaldi ve kisa bir süre sonra ekranda sadece düz bir çizgi izler oldum. Eli elimdeydi.Iki nedenden ötürü kendimi sansli addediyorum. Bana kendisiyle vedalasma olanagi sagladigi ve benden hayatta istedigi tek seyi yerine getirebildigim için…