Akan Sulara Karşı

“... herhalde aç kalmazdim, bir is bulurdum. Ama yediremiyordum kendime. Çok sevdigim ögretmenlik mesleginden kovulmak... Olacak is degildi, onurum inciniyordu. Beni cezalandiranlarin hiçbiri bu meslege benim kadar bagli degildi.”

“... Genel Baskan konusmasini yaparken disaridan ugultular, gürültüler geliyordu. Ismail Sefa Güner Hoca Basaran’la beni çagirdi, ‘Kayseri halkina hitaben çabuk bir bildiri hazirlayin’ dedi. Bir köseye çekilip yazmaya basladik ama ne kadar geç... Daha birkaç cümle yazmadan pencerelere taslar yagmaya basladi. Gidip baktim, çogu çocuk, genç... Ellerinde taslar, sopalar, sinemaya dogru yaklasiyorlar... Herkes ayakta, herkesin gözü büyümüs. Fakir, heyecani yatistirmaya çalisiyor, ‘Oturun arkadaslar, biz bu çocuklar için çalisiyoruz, onlari egitecegiz...’ diyor. Ama kapilar disardan zorlaniyor. Derken pencerelerden, tutusturulmus gazli paçavralar atiliyor...”

Talip Apaydin’in ögretmenlik anilari. Bir ögretmenin 1946-80 arasi 34 yillik çileli, mücadele dolu yasami çevresinde bir egitim kusaginin direnci... Bugünkü kusaklara umut ve cesaret veren bir direnç...