Harabe, Kapı Ve Köprü, Kulp

Harabe, mimari bir eserin, bir zamanlar yasam barindiran binanin sonudur; daha genis bakarsak insanin sonlu, doganin sonsuz oldugunun kanitidir.

Köprü, toplumu olusturacaktir; insanin en gerekli etkinligi olan iliski kurma ancak köprü ile mümkündür. “Seni anliyorum” demek, bir köprü atmaktir iki yaka arasinda.

Kapi, hem içeriyi disariya açar hem de disariyi içeri alir. Her defa bambaska sonuçlar çikar ortaya.

Kulp, orada durani kendilemenin yegâne yoludur. Kulp olmadan benim olamazsin!

Georg Simmel’in ana izleklerine götürecek baska yollar duruyor önümüzde.