Hayatımı Yaşarken 2. Cilt

BeloOstrov, 19 Ocak 1920: Ah parlak rüya! Ah yakici inanç! Ah Matuska Rossiya, Devrim'in acilari içinde yeniden dogdun, Devrim'le çekisme ve nefretten arindin, kurtulusun bütün insanligi kucakladi. Rusyam, kendimi sana adayacagim!
17 Mart 1921: On gün boyunca araliksiz devam eden top sesleri bu sabah aniden kesildi. Petrograd'in üstüne, bir gece önceki susmayan silah seslerinden daha ürkünç bir sessizlik çöktü. Hepimiz merak içindeydik, ama ne olup bittigini ögrenmek imkânsizdi. Aksama dogru, bu gerginlik sessiz bir korkuya dönüstü. On bin ölü veren Kronstadt zaptedilmis, kent kan gölüne dönmüstü. Yikilmistik. Çökmüs bir vaziyette oturarak, gözlerimi geceye diktim. Petrograd, siyah kefen içinde korkunç bir ceset gibi asili duruyor, sokak lambalari, bu cesedin bas ve ayak uçlarinda yanan mumlar gibi solgun sari isiklariyla titresiyordu.
1 Aralik 1921: Trendeyim. Rüyalarim yok olmus, inancim yikilmis, yüregim sanki bir tas! Matuska Rossiya binlerce yarayla kaniyor, topragina ölüler saçilmis. Donmus tren penceresindeki parmakligi kavradim ve hiçkiriklarimi bastirmak için dislerimi siktim.
SaintTropez 1931: Hayatim. En yüce doruklarina tirmandigim gibi, en derin dehlizlerine de indim. Amansiz acilariyla yogruldum, gürül gürül akan nesesiyle costum. Kâh en koyu umutsuzluklara, kâh en atesli umutlara kapildim. Hayatimi doludizgin yasadim.
Kök salip, ardindan istirapla topraktan sökülmek yerine, son yudumuna kadar içip kadehi yere çalmak gerek.
Ilk kez 90’li yillarda Kaos Yayinlari ile birlikte yayimladigimiz iki ciltlik Hayatimi Yasarken’in gözden geçirilmis yeni basimini 68 Devrimi’nin 50. yilini kutlamak üzere yayimliyoruz.
-