Bazıları Uzaktan Sever

Benimle hiç anilmayan bir hayatta nefes aldim. Benimle hiç anilmayan yollarda yanimda biri varmis gibi yürüdüm. Sarkilar seçtim onun için. Elini tuttum.
Elbette mutluluklardan da bahsetmeyi çok isterdim. Fakat benim gibiler, yani acisina kimseyi inandiramayanlar, mutlu olmanin yolunu çoktan unuturlar. Çünkü beni ayakta tutan en alttaki tasi, bilerek çekti biri hayatimdan. Kendi üstüme yikildim. Bunca zaman, o kadar çok sustum ki bütün sesler içimde birikti.

Simdi rüzgârin iniltisine bile imreniyorum.