Yeni İnsan

On dokuzuncu yüzyilda evrimci biyoloji, insan-hayvan arasindaki farki ortadan kaldirmisti. Günümüzdeyse biyo-teknik ve gen mühendisligi makine-insan arasindaki siniri belirsiz hale getirdi. Biyonikler, yapay zeka, genetik kopyalama gibi metotlar nedeniyle artik insanin sinirlari tartismali hale geldi.

Eger insanin bir kutsiyeti ve dogasi yoksa, onu biteviye degistirmemize, yapay organlarla takviye etmemize, embriyoya müdahale ederek üstün nitelikli insan ya da insan-hayvan-makine arasi bir varlik insa etmemize ne engel olabilir?

Bilim kendi amacini tayin edebilir mi? “Bilimsel” tavir, ölü bedenlere ya da embriyolara sadece birer hücre yiginiymisçasina muamele edilmesini mesrulastirabilir mi?

Nazife Sisman, kader ile tasarim arasinda salinan “yeni insan”i bu sorular esliginde tartismaya açiyor.