Sorgulanan Felsefe

Felsefe tarihinin katettigi yol u¨zerinde bir parça yu¨ru¨me serefine nail olan hemen herkes bilir ki felsefe daima sorgulayici ve çözu¨mleyici bir etkinlik, filozof da hep sorgulayarak rahatsizlik veren bir at sinegi olmustur. Tipki Badiou’nun dile getirdigi gibi, her nerede su¨rekli bir uyum, çatismasiz ve emeksiz bir tatmin, muhalefetsiz bir iktidar ve temellendirilmeksizin kesinlik ve evrensellik talep eden bir sözu¨m ona hakikat/hakikatsizlik varsa orada mutlaka akla dayali nedenlerle hakikat, özgu¨rlu¨k ve otantiklik pesine du¨smu¨s filozoflar kendisini göstermistir. Bu nedenledir ki kurumsallasmis dinler ile totaliter siyasi yönetimlerin filozoflarla arasi tarih boyunca pek iyi olmamistir. Çu¨nku¨ filozoflar sorgusuz sualsiz kimligimizi teslim alma ve u¨zerinde tasarrufta bulunma talebinde/cebrinde bulunan her tu¨r otoriteye/iktidara karsi durarak insanlarin ortak aklini merkeze/muhatap alan ve elestirel aklin onayindan geçen bir hakikatin ve kendi kaderini kendince çizme cesaretini ve azmini gösterme dogrultusunda bir özerklik ve özgu¨rlu¨gu¨n yu¨ce gönu¨llu¨ savunuculari olmuslardir. Yu¨ce gönu¨llu¨du¨rler çu¨nku¨ ayni hassasiyetle kendi kendilerini de acimasizca elestirebilme ve sorgulayabilme erdemini tasirlar.