Kurmacanın Kıyıları

Sosyal bilimlerde kuramlarin polisiye kurmacalarla bir iliskisi var mi? Nasil bir iliskisi olabilir? Karl Marx Kapital’de neden komedya yerine tragedyayi tercih etmistir? Gazete haberlerinde saf gerçekligi mi okuyoruz? Peki gerçekçi denen anlatilarda kurmacanin rolü ne? Ya anlatilardaki pencereler nereye açilir? Geleneksel olarak kurmacanin disinda birakilan insanlar romana ve öyküye nasil dahil edildiler?

Filozof Jacques Rancière uzun yillardir siyasetin yani sira estetik, özellikle de edebiyat üstüne kafa yoruyor. Bu kitabinda da bir yandan Honoré de Balzac, Edgar A. Poe, Rainer Maria Rilke, Marcel Proust, Joseph Conrad, William Faulkner ve W. G. Sebald gibi yazarlarin eserlerinden hareketle kurmacanin kiyilarini kesfe çikiyor; bir yandansa Georg Lukács ve Erich Auerbach gibi güçlü yorumcularla diyalog içinde düsüncelerini gelistiriyor. Kurmacanin Kiyilari’ni edebiyat, elestiri ve felsefeye ilgi duyan okurlarimizin zevkle okuyacagina inaniyoruz.

YAZAR HAKKINDA: 1940 Cezayir dogumlu Fransiz filozof. Paris VIII (St. Denis) Üniversitesi’nde felsefe dersleri vermis olan Rancière’in adi ilk kez Althusser’in iki ciltlik Lire le Capital (1965; Kapital’i Okumak) derlemesine yazdigi yaziyla öne çikti. 1968 ögrenci ayaklanmalari sirasinda Althusser’le fikir ayriligina düsen Rancière, Althusser çevresinden kopusunun gerekçelerini La Leçon d’Althusser (1974, Althusser’in Verdigi Ders) adli kitabinda anlatti. Bu siyasi ve teorik kopus, ona göre, bilgi ile kitleler arasindaki tarihsel ve felsefi iliskilere” bakislarindaki ciddi farklarin ürünüydü. Althusser’in ideoloji teorisine yönelttigi elestiriyi, özellikle isçi sinifinin tarihsel olarak kendisini nasil görmüs ve bilgiyle nasil iliski kurmus oldugunu ampirik analizlere de basvurarak arastirdigi bir dizi kitabinda sürdürdü: La Nuit des prolétaires (1981; Proleterlerin Gecesi); Filozof ve Yoksullari (Metis, 2009) ve Cahil Hoca: Zihinsel Özgürlesme Üzerine Bes Ders (Metis, 2014). Düsünürlerin haklarinda konusmayi pek sevdikleri proleterler hakkinda, onlarin kendilerine özgü bilgilenme tarzlari hakkinda pek de bir sey bilmediklerini ileri sürdü. Rancière, estetik, tarih teorisi, edebiyat ve sinema hakkinda yazdiklariyla da yanki uyandirmaya devam ediyor.