Osmanlı Türkçesi

Osmanli Türkçesi ya da Osmanlica, müstakil bir lehçe veya baska dillerin birlesiminden meydana gelmis ayri bir dil olmayip, temeli Oguz Türkçesine dayanan Bati Türkçesinin tarihî bir safhasidir. Osmanli Türkçesi, yüzyillarin yazili birikiminin kaynak dilidir. Dünyanin birçok kütüphanesinde bulunan yüz binlerce yazma eser, milyonlarca arsiv belgeleri, cami, çesme vb. tarihî bina, mezar taslarindaki kitabeler ve duvarlara asilan hat levhalari, ne kadar genis bir ilmî, edebî, tarihî ve kültürel zenginlige sahip oldugumuzu göstermektedir.

Osmanli Türkçesi ögrenimi milletimizin herhangi bir ferdi için normal bir ihtiyaç olmakla birlikte Islâmî ilimler ile ugrasanlar için tabir caizse bir farizadir. Zira yaklasik sekiz asirdir bu topraklarda tefsir, hadis, fikih, kelam, felsefe ve Islâmî ilimlerin diger birçok subesine dair Türkçe yazilan eserlerin sayisi yüz binlerle ifade edilmektedir. Yüzyillar içerisinde Türkçelesmis olan dinî terminolojiyi anlamak öncelikle dogru okumayi, dogru okumak da nasil yazildigini bilmeyi gerektirir. Bu itibarla eski yazimizin imlâ özelliklerini, insa üslûbunu ögrenmek ve ilâveten Osmanli müellifinin kullandigi kelime kadrosunu, tamlamalari ve kavramlar dünyasini tanimak icap etmektedir.

Elinizdeki kitap, özellikle Ilahiyat ve Islami Ilimler Fakültelerinde okutulan Osmanli Türkçesi dersine yardimci olma yaninda genel okuyucunun bu konudaki ihtiyacina cevap verme gayesiyle hazirlanmistir.