Dalgalar

Yirminci yüzyil yazininda kendine özgü üslubu ve siirsel anlatimiyla öne çikan Dalgalar, birçok elestirmen tarafindan Virginia Woolf’un saheseri olarak kabul edilir. Bu eser, ortak kayiplarinin etrafinda bir araya gelen alti arkadasi çocukluklarindan ölüm vaktine kadar ele almaktadir. Woolf, bu alti karakterin acilarini dis dünyaya yansittiklari sekilde betimlemektense, onlarin iç dünyalarina yolculuk yaparak düsünceleri ve içsel monologlari yardimiyla okura sunar. Karakterler gelisip dogayi ve kanunlarini daha iyi anladikça, sesleri de daha uyumlu, adeta mucizevi bir sekilde birbirine karisir. Bu da yalnizca bireylerin kaçinilmaz sonuna degil, ayni zamanda ebedi baglantilarina isaret eder.

Virginia Woolf’un kurguyla ilgili kuramlarini uyguladigi bu roman; sasirtici derecede güzel, görsel, deneysel ve siirsel bir rüyayi andiran, zamaninin fazlasiyla ötesinde, aldatici ve gizemli bir eser.