Demokratik Despotizm Klasikler

Alexis de Tocqueville, devrimlerin birer kirilma veya kopus olmadigini, aksine devletin merkezilesmesi ve tüm toplumsal siniflarin devlete bagimli hale gelmesiyle neticelenen bir süreklilik içindeki ugraklar oldugunu ileri süren siyaset bilimci. 1848 Devrimi sonrasi Ikinci
Cumhuriyet’in anayasasini yazan, ama “budala” olarak gördügü Louis-Napoléon Bonaparte’in önce cumhurbaskani seçilmesi ve ardindan da darbe yapmasiyla siyaset hayatindan tamamen çekilen bir siyasetçi. Liberal siyasetin oldugu kadar bir sosyologlar zincirinin de Comte, Marx, Weber kadar önemli halkalarindan biri. Amerika’da Demokrasi adli dört ciltlik çalismasinin bu son bölümünde, demokratik despotizm teriminin hiç de bir oksimoron olmadigini ortaya koyuyor. “Bütün insanlar benzestigi zaman sinirsiz gücü olan tek bir hükümet kurmak kolay olur; içgüdüler yeter. Ancak ayni kosullarda ikincil güçleri örgütleyip korumak, vatandaslar bagimsiz ve bireysel açidan güçsüzken, düzeni yikmadan zorbaliga karsi mücadele edebilecek özgür kurumlar yaratmak için insanlara zekâ, bilim ve sanat gerekecektir.”