Eski Türkçe Sözlük

Türk milleti dünyanin en zengin kültürlerinden birine sahip oldugu gibi, ayni zamanda en zengin dillerinden birine de sahip bir millettir. Ancak daha eski çaglarin dil verileri ne yazik ki yazili vesikalara aktarilmamis, karanlik bir dönem olarak kalmistir. O bakimdan Türkçenin Altay veya Proto-Türk Devri hakkindaki bilgimiz sinirli ve sahip oldugumuz kelime sayisi da çok azdir. Eski Türkçe diye adlandirilan bu lügat, sadece Orhun-Yenisey Yazitlari ile tespit edilen ve Uygur Yazitlari ile devam eden Türkçenin en eski yazili kaynaklarinin sözlügüdür.

Daha önce Eski Türkçe döneminin ayri ayri metinlerini kapsayan birçok sözlük çalismasi yapilmistir. Ancak bu sözlükler birbirinden bagimsiz hazirlanmis, bir kismi Göktürk Dönemi ile Orhun Yazitlarini, diger bir kismi da (Islam öncesi) Uygur Dönemi ile bu dönem metinlerini temel almistir. Eski Türkçe bir bütün olarak düsünüldügünde, bu sözlüklerin bazi yönlerden yetersiz kaldigi bir gerçektir. Bu çalismanin genel amaci, daha önce ortaya konulan Eski Türkçe sözlükleri bir araya getirerek Göktürk ve Uygur dönemlerini birlikte ele alan, daha kapsamli ve tek bir sözlük olusturmaktir. Bu bakimdan, daha önce meydana getirilen sözlük çalismalari temel alinarak ortaya yeni bir sözlük konulmustur. Bu eserlerin künyeleri kaynakça bölümünde gösterilmistir. Eski Türkçe Sözlük, Türkçe kökenli kelimelerle birlikte Uygur Döneminde dile girmis yabanci kökenli kelimeleri de kapsamakla 10.300 madde basi kelime ve 1.515 iç maddeden olusmaktadir.