Eleştirirken

Sorgulanmadan ögretilene, söylenegelene, tekrarlana tekrarlana gelenege dönüsene güvensizlikle ise basliyor Süha Oguzertem. 1990 ile 2014 arasinda yayimlanan, 10 yazar hakkindaki 16 incelemeden olusan bu kitap bir itirazlar toplami. Acaba öyle mi sorusunu siar edinerek, hem edebiyatin geneline dair hem de yazarlar özelindeki yerlesik yargilara karsi çikiyor. Kliseleri sorgulamaya, metnin gizi çözüldükçe menzili derinlik kazanan bir yolculuga davet ediyor okuru. Psikanalizden feminizme, etikten ekoelestiriye, Marksizmden (post)modernizme kurami ihmal etmeyen, yakin okuma yöntemine daima sadik kalan ama varacagi yerin ufku sabit kuramsal çerçevelerle çizilmemis bir yolculuk bu. Elestiri namina yapilan is, birtakim sabit kuramlarin, kurallarin uygulanmasi degildir. Bir yolculuk, serüven, kesif süreci içermeyen, elestirmeni degistirmeyen elestiri ne ölçüde elestireldir? Elestirel özgürlügümüz, arastirma nesnesini ciddiye almanin yani sira ondan bagimsizligimiz üzerine kuruludur. Tipki edebiyattan beklendigi gibi, elestirinin de baskasinin yerini almaya degil, baskalarina iliskin farkindaligimizi yükselterek kendimiz olmaya özendirmesinin yolunu açiyor Oguzertem.