Deliliğe Övgü Felsefe Serisi

Kim ne derse desin, (zira, deliligin en deli olanlar için bile her gün nasil ayaklar altina alindigini bilmez degilim) tanrisal etkimle tanrilar ve insanlar üzerine sevinç saçan, sadece benim; öyle ya, bu kalabalik toplantida ben görünür görünmez, söze hazirlamr hazirlanmaz benzeri görülmedik essiz bir nesenin yüzlerimizde aniden parildadigi görülmedi mi? Almmizdaki kirisikliklarin aniden kayboldugu görülmedi mi? Her yandan duyulan kahkahalar kalplerinizi dolduran hos neseden, burada bulunmamin size verdigi zevkten haber vermediler mi? Simdi sizi gözlemlerken bana, Homerosun nektar ve nepenthesle sarhos olan tanrilarim görüyormusum gibi geliyor; evvelce Trophoniusun ininderr yeni çikmis kimseler gibi burada dertli ve huzursuz duruyordunuz. Günesin ilk isiklari karanliklari ortadan kaldirdigi, ya da ilkbahar, sert bir kistan sonra, arkasindan tatli esintileri getirdiginde, dünya üzerinde her sey nasil degisir, bütün nesneleri daha parlak bir renk nasil güzellestirir ve gençlesmis doga, gözlerimize nasil daha hos bir manzara sunarsa...