Küçük Panteon

1965'li yillarda yirmi ila otuz yaslarinda olanlar felsefi alandaki birçok ögretmenlerle karsilasma sansina sahip oldu. Sartre, Cangulhem ve Lacan gibi daha yasli olanlar hala isildar, Althusser gibi biraz daha genç olanlar çalismalarini sunmaya baslarken, Deleuze, Foucault, Derrida gibi yeni bir nesil arenaya giriyordu. Tüm bu ustalar bugün öldü. Felsefi sahne kirk yil ugrasla önümüze konmus sorulara nasil bagli kalinacagini bilen, yeniyi kendi dilleriyle yeniden formüle edebilen ve taviz vermeyen genç ve yaslilarin disinda büyük ölçüde sahtekarlar tarafindan dolduruldu. Bu kitapta, asil ve savasçi gibi hep insanlik disi bir kelime olan "felsefe"nin anlamini atfetmeye borçlu oldugum bu insanlarin kayboldugu yillarin anisini ve analizini bir araya getirdigimi düsünüyorum. Felsefe Kant'in dedigi gibi bir savas alanidir, ben açik ve basit kiyaslamalardan yana hiç olmadim. Ama bugünkü medyatik sayisiz "filozof"u göz önünde bulundurursak, bu kitapta adi geçen bütün filozoflari sevdigimi söyleyebilirim. Evet onlarin hepsini seviyorum! Alain Badiou "Platon ya da Hegel'e benzer biri burada, aramizda dolasiyor!" Slavoj Zizek "Yasayan filozoflarin en önemlilerinden biri." Joan Copjec