Ateş Sönene Kadar

"Uzun bir bekleyisten baska bir sey olmayan hayatimin son bekleyisinin içindeyim bu sefer. Gelecegi bekliyorum. O da beni bekliyor. Birazdan karsilasacagiz, hissediyorum. Bu kavgadan sag çikabilecek miyim bilmiyorum fakat bir önemi yok artik. Bundan sonra beklemek olmayacak, son bu. Cezami önden çekmis gibi hissediyorum. Ölsem bile rahat edecegim, öldu¨kten sonra beklemek de bitecek. Cennet cehennem meselesi filan ilgilendirmiyor beni, her ne olacaksa olsun artik hiçbir seyi beklemem gerekmeyecek. Yanacaksam da yanacagim yani, gerçekten önemli degil benim için artik.” Ru¨yalarinda ku¨çu¨cu¨k, ru¨yalarinda kocaman bir havuzda bogulanlar. Gidip de dönmeyen, yeri doldurulamayanlar. Sadece acisini hafifletebilmek için çirpinanlar. Yollara koyulup yu¨reklerindeki atesi söndu¨rmek isteyenler. Ku¨tle halindeki ölu¨mler... Ve kargalar, kara suratlari ve katran kanatlariyla gerçekten çoktular. Ates Sönene Kadar, bazen bogazda bir du¨gu¨m, bazen de manyakça bir kahkaha. Aylin Balboa’dan, o kendine özgu¨ biçkin ve muzip anlatimiyla, geçmisle hesaplasip gelecege kafa tutan sarsici ve tesirli öyku¨ler.