Taş Hücre

Isimlendirdigimiz varligin sinirlari, kendi sinirlarimiz, dilimizle ördügümüz hücrenin duvarlaridir.Örtülmüs aciyi çiplak olarak görebilme cesaretini kazanmak da zaman alir. Kimileri, çok kimse belki, kendi aralik yüzeylerine sirt çevirirler hayatlari boyunca. Kimileri, çok azi, böyle bir alanin varligindan haberdardir; tedirgin adimlarla yoklarlar bu yüzeyi. Kaçis siginagin içinde de sürüyorsa, size kalmis tek gerçek mekan, dibi görünmeyen kör bir kuyudur.