Sevginin Büyüsü

Gene hasret. Gözyaslari sel. Özlem cümleleri agit oldu. Çaresizlik üsüttü beni. Bebek, zor yumdu aglamaktan sismis deniz gözlerini. Uykuya dalamadi, sitemle, hatiralariyla bölündü uykusu. Bir baska özlemdi bu geceki. Daha bir yakti içimi. Senelerdir yanan atesi bir baska körükledi bu gece, yetimimin dedikleri. Yanik yanik okunan sabah ezani bir an düsüncelerimden siyirdi beni: “Essalâtu hayrun minen nevm”diyordu. Namaz uykudan hayirlidir. Manevi bir teselli sardi içimi. ‘Yaradan Mevlâ’m elbet bizi kayirir.’ dedim. Ellerimi semaya açtim. Dua ettim:‘Bizi bu dertten kurtar Yarabbi!’ diye.