Akışı Olmayan Sular

Pinar Kür, öykülerini bir yapi ustasinin dikkatiyle kuran yazarlarimizdan. Edebiyatin her seyden önce bir yapi sorunu oldugunu bilen, daginik anlik izlenimlerin kolay siirselligine kendini kaptirmayan bir kurgu ustasi. Pinar Kür'ün öykülerindeki siirsellik, özellikle öyküler okunup bitirildikten sonra tadina varilan bir kusursuzluktan kaynaklaniyor. Bu öyküleri okudugunuzda, yalnizca belli öykü kisilerinin asklarina, acilarina, yasamlarina degil, iyi edebiyat alanina giren bir yazarlik çabasina da tanik olacaksiniz. Onun öykülerinin en belirgin özelliklerinden biri de zamana karsi dayanikli oluslaridir.

Eski günlerden ne zaman söz açsa, yalidaki yasami bir masal anlatircasina anlatmaya koyulsa bana, her seyden, herkesten çok “Pertev Agbi” ile ilgili anilar aktarmasi, kendisiyle ilgili hiçbir “ask”i araya katmamasi, evlenmemisligi –“Hanimefendiden ayrilamazdim”– kafamda gelistirdigim umutsuz sevgi imgesini pekistiren ögelerdi. Ama inancimi dogrulayan, her seyden çok Enise Abla'nin hep yumusak bakan ela gözlerinin Pertev Bey'e bakarken daha bir isiltili yumusamalariydi.