Geçmişi Kullanma Kılavuzu Tarih Bellek Politika

Bellek hakki ve talebi günümüzün pek çok siyasal mücadelesinde artik basrolde yer aliyor. 20. yüzyilin savaslarinin, diktatörlüklerinin, baski rejimlerinin kurbanlari hakikati dile getirmek için ses yük seltiyor, tarihi sorguluyor, tahakkümü lanetliyor ve adalet talep ediyorlar. Öte yandan bellegin politik güçler tarafindan kullanilmaya elverisli ve muglak niteligiyle zoru ve baskiyi, hatta mevcut düzeni mesrulastirmak için öne sürülmesi nadir rastlanan bir olgu degil. Bellek, direnisin ve hakli bir mücadelenin anahtari da olabiliyor, bizzat tahakkümün biçim degistirerek sürmesine zemin hazirlayacak biçimde kötüye de kullanilabiliyor. Öyle ki Avrupa, soykirim bellegi üzerine yapilan sayisiz tartismanin ortasinda sömürgeci geçmis söz konusu oldugunda suskun kalabiliyor, totalitarizmin hayaleti liberal düzenin mesrulastirilmasina yardim edebiliyor. O halde tarihi bir çirpida elimizin tersiyle itip yerine bellegi tek ve gerçek hakikat olarak koymak ne kadar dogru? Geçmisi Kullanma Kilavuzu, tüm dünyada yükselen bellek ve hakikat taleplerine kulak verirken onun kötüye kullanimlarina, geçmisin bellek turizminin konusu haline getirilmesine karsi bizleri uyariyor ve uzun süre kapanmayacak bir tartismayi aydinlatmak için bizleri hem geçmise hem de bugüne dair bir sorgulamaya davet ediyor.