Roma Savaş Sanatı

BIR SAVAS MAKINESI OLARAK
ROMA ORDUSUNUN ÖZELLIKLERI

Roma Imparatorlugu’nda askerler hangi fiziksel durumlara göre seçilirdi? Silah ve teçhizat kullanimi ile vurus teknikleri ve tatbikatlar nasil gelistirilmisti? Roma lejyonlarinin önemi ve savas taktikleri neydi? Roma ordusunda isyanlara karsi nasil önemler alinmisti? Tuzak ve pusular nasil kurulurdu? Savasa dair prensipler nelerdi? Kusatma yöntemleri olarak hangileri kullaniliyordu? Deniz savaslarina nasil hazirlaniliyordu? Rüzgâr çesitlerinden, gelgitlerden ve diger mevsimsel özelliklerden nasil yararlaniliyordu?

MS IV. yüzyilin ortalarinda dogmus ve MS V. yüzyilin baslarinda öldügü düsünülen Romali yazar Flavius Vegetius Renatus, I. Theodosius’a adadigi tahmin edilen bu eserinde Roma’nin askerî sorunlarina çözümler aramaktadir. Herhangi bir askerî alanda görev yapmadigi hâlde eristigi genis kapsamli antik metinlerden derledigi Savas Sanati (De Re Militari) ile kendi dönemi ve özellikle de Orta Çag ve Yeni Çag boyunca oldukça popüler bir isim olmustur.

Bir savas makinesi olan Roma ordusu, neredeyse her zaman savasma istegindeydi ve hatta zorunlulugundaydi. Ancak özellikle MS IV. yüzyilda ordu, büyük sorunlarla yüzlesmeye basladi. Yabanci toplumlarin akinlari, savas sürelerinin uzamasi, disiplinin azalmasi, profesyonel asker bulmanin zorlasmasi Roma ordusunun basari istikrarini sarsmaya basladi. Iste Renatus’un eserinin önemi burada ortaya çikmaktadir. O, Roma ordusunda reform gerçeklestirmek için gerekli hususlari bir talimname formunda bir araya getirmistir.

XII. yüzyildan XVIII. yüzyila kadar Bati’da en çok okunan askeri kitaplardan biri olan Roma Savas Sanati, Antik Çag serimizin ilk kitabi