Güç Mitleri

Tarihsel olanin, iktisadi degisimlerin, toplumsal dokudaki dönüsümlerin, kültürdeki farklilasmalarin izlerini edebiyatta, daha genis olarak düsünüldügünde sanatta sürmek mümkün müdür, yoksa edebiyat ya da sanat dilediginde böyle kaygilardan azade, özerk bir faaliyet alani midir?

Edebiyat elestirisinin, özellikle bu sahadaki Marksist gelenegin en önemli temsilcilerinden Terry Eagleton yukaridaki sorudan yola çikiyor ve dünya edebiyatinin nevi sahsina münhasir karakterlerinden Brontë Kardesleri ele aliyor. Vardigi sonuç, bu eksantrik üçlünün Kuzey Ingiltere kirsalina gökten zembille inmedigi, Brontë'lerin yapitlarinin elestirel bir gözle okundugunda hem kardeslerin yetistikleri ortamin hem de sonrasinda yasadiklari dönemin canli bir tasvirinin elde edilebilecegi.

Hareket noktasi Eagleton'in bir makalesi olan, daha sonra 1975'te kitaba dönüsen bir çalisma Güç Mitleri. Ancak aradan otuz yil geçtikten sonra, 2005'te Eagleton, vaktiyle etnik köken, irk, toplumsal cinsiyet gibi kategorilere hak ettikleri derecede yer vermedigini açik yüreklilikle itiraf ediyor, bu eksikligi tamamlamak üzere tekrar kaleme sarilip kitabina bu son seklini veriyor.