Yunus Emreden Yolcuya Öğütler

Yolcuya Ögütler, Yûnus Emre’nin Risâletü’n-Nushiyye adiyla taninan eserinin serhidir. Bu eser onun, çaginin toplumsal sorunlarindan ilhâmla kendi seyr ü sülûk (manevî yol) tecrübelerini anlattigi, mesnevî nazim sekliyle kaleme aldigi alti yüz beyitlik bir kitapçiktir. Yûnus bu eserinde Anadolu fütûhâtini gerçeklestiren Müslüman Türk’ün o devirdeki hayat tarzindan hareketle soyut, sâde, derin, remzî bir üslûpla, insanin nefsi ile mücâhedesini, yoklukla varlik arasindaki arayislarini, kendini bilme ve bulma gayretlerini, Allah'a vuslat sirlarini anlatmaktadir.

Türk diliyle yazilan ilk ögüt kitaplarindan biri olan bu eser, sadece tasavvuf edebiyati açisindan degil, Türk dili ve Türk kültür tarihi açisindan da çok önemlidir. Yûnus Emre’nin mesnevîsi aslinda bir yol hikâyesidir. Onun bu eseri nefsiyle mücâhede ettigi zamanlarda yasadigi iç çatismalarinin, kendiyle bogusmalarinin bir yansimasidir. Yûnus bu mücâhedeyi, varlik insana, insan da varliga aynadir gerçeginden hareketle Anadolu’nun Haçlilar ve Mogol istilâcilarla mücâdele günlerinde yasadigi için bir nev‘i dis âlemi iç âlemiyle karsilastirarak anlatir. Yolcuya Ögütler/Risâletü’n-Nushiyye Serhi, yoldaki soguk nefesli harâmîlerden nasil korunacagini bilmeyen Hak taliplerinin eline verilecek bir tarîkat adâbidir. Yûnus Emre’nin çaglari asan ögüdüne kulak veren âsiklara ne mutlu!