Yunus Emre Yorumları

“Bu bizden önden gelenler manâyi pinhân dediler/Ben anadan dogmus gibi geldim ki uryân eyleyem” diyen Yûnus Emre, insanlik tarihinin en güzel degerlerinden biridir. O, bizim yedi yüz yildan beri gönlümüzün dili, dilimizin gönlü olmus ask ve irfân kaynagimizdir. Türklügün insanliga en güzel hediyelerinden biri olan Yûnus, insanliga din adina, ask ve irfân adina, dil ve estetik adina çok sey ögretmistir.

Islâm’in derinligini ve Türkçe’nin inceligini anlamak isteyenler, bitip tükenmek bilmeyen kaynak sularina benzeyen Yûnus’un çesmesinden kana kana içmek durumundadir. Yûnus’u anlamak için onun ayak izine basarak yürümek gerekir. Baska düsüncelerin dar pencerelerinden bakarak anlamaya çalismak aslinda Yûnus Emre’yi anlamamak demektir.

Bugüne kadar pek çok kisi Yûnus’tan söz etti, onu anladigini zannetti. Hâlbuki dile getirilen düsüncelerin hiçbirinde Yûnus yoktu.
“Ben bir aceb ile geldim kimse hâlim bilmez benim/Ben söylerem ben dinlerem kimse dilim bilmez benim” diyen Yûnus’u dogru anlamak için hâl ilmi olan tasavvufun remizler dünyasina girmek gerekir.

Mustafa Tatci bu çalismasiyla sahada bir ilki ortaya koymaktadir. Tatci’nin Yûnus Emre’nin siirlerine tasavvuf dünyasinin kitâbî ve tecrübî bilgileriyle getirdigi yorumlar inaniyoruz ki bugüne kadar Yûnus hakkinda söylenegelen birçok ezberi bozacaktir.

Yûnus Emre’nin aslinda ne kadar “anlasilmadan anlatildigini” ortaya koyan bu çalisma “Benim dilim kus dilidir” diyen Yûnus Emre’nin remizlerinin dünyasina açilan yepyeni bir ufuktur.

Yazar bu eserinde, Yûnus’un “kus dili” dedigi erenler dilini, Yûnus’un geçtigi yollardan geçerek çözümlemekte, okuyucuyu gerçek bir irfân sofrasina davet etmektedir.